هیبت انقلاب اکتبر بعد از صد سال همچنان  پشت بورژوازی بین المللی را می لرزاند

یک قرن پیش پرولتاریای جهانی در مبارزه ای حساس، نفس گیر و شجاعانه به یکی از رفیع ترین قله های پیروزی صعود کرد و فصل تازه ای را در تاریخ مبارزات رهایی بشر گشود.  طبقه ما توانست درماه  اکتبر ۱۹۱۷ در روسیه تحت رهبری حزب پیشاهنگ خود حزب بلشویک، در مبارزه ای قهرمانانه قدرت سیاسی را کسب کند و دولت سوسیالیستی را بنا نهد .

دولت نو بنیاد سوسیالیستی درآغازین ساعات و روزهای بعد از کسب قدرت رهبری تغییر و تحولات جامعه را آغاز کرد. فرمان بیرون کشیدن از جنگ امپریالیستی  را فورا صادر کرد. سپس مالکیت اربابی بر زمین را الغاء کرد در این مسیر زمین های متعلق به تزار، اشراف، ملاکین و کلیساها را که خون میلیون ها دهقان و خانواده هایشان را به شیشه کرده بودند، مصادره کرده و به دهقان ها واگذار کرد و همه ی اراضی کشور را ملی اعلام کرد.  انقلاب اکتبر اساس سرمایه داری روس را در هم شکست و وسایل تولید را از دست بورژوازی گرفت و شریانهای اصلی مالی و صنعتی را به مالکیت اجتماعی مبدل کرد. دولت نو بنیاد پرولتاریا کارزاری بزرگ برای برابری جنسیتی براه انداخت تا زنان بتوانند از قیود و ستم های شونیستی و پدر سالاری رها شوند. تا آنزمان برابری جنسیتی هرگز در هیچ جای دنیا به این اندازه آگاهانه مورد توجه قرار نگرفته بود. ملل تحت ستم که در روسیه تزاری زندان ملل خوانده می شد،  این فرصت را یافتند که جدا شوند و دولت های مستقل خود را تشکیل دهند و یا دواطلبانه در اتحادی بر اساس برابری ملیتها شرکت کنند.  

در چنین راستایی بود که دولت نو بنیاد پرولتاریا جامعه را به شیوه نوینی رهبری و سازماندهی کرد تا آنرابرای پیشروی به سوی کمونیسم و جهانی بدون ستم و استثمار رهنمون سازد. این تغییر و تحولات انقلابی و شورو هیجانی که در نتیجه آن در جامعه آفرید، باعث تقویت روحیه مقاومت و مبارزه برای پیشروی،  روحیه تعاون و همکاری و خدمت به منافع جمع و تحقیر اخلاق و تفکرات فردی، خاص جوامع استثمارگرانه طبقاتی، شد.

شور و هیجان انقلاب اکتبر الهام بخش مردم زحمکتش در سراسر دنیا نیز شد، چرا که این تحولات در خدمت به انقلاب جهانی و برای گسترش علم انقلاب در ابعادی جهانی بود. در همین مسیر دولت نو بنیاد پرولتاریا به رهبری لنین ابتکار  تشکیل انترناسیونال سوم را در دست گرفت که به تشکیل احزاب کمونیست در مناطق گسترده ای از جهان انجامید.

همه این تحولات عظیم و تکان دهنده براحتی و بسادگی انجام نگرفت. دشمنان طبقاتی در داخل از جمله طرفداران تزار و نیروهای دولت موقت در اتحاد و همکاری مستقیم با  ۱۷ کشور قدرتمند جهان در مقابل دولت نو بنیاد سوسیالیستی، مسلحانه ایستادند و از هیچ کاری برای  شکست آن کوتاهی ننمودند. جنگ داخلی با شرایطی سخت  بر دولت پرولتاریا و جامعه تحت رهبری آن تحمیل شد. اتحاد شوروی از جانب امپریالیستها تحریم اقتصادی شد و توطئه های بسیاری از جمله ترور رهبران انقلاب و دولت پرولتری سازمان داده شد و دستگاههای تبلیغاتی در سراسر جهان بطور شبانه روزی علیه دولت پرولتاریا مشغول بکار شدند. اما این دولت نه تنها قدرت آن را یافت که توده های مردم را برا ی حفاظت از دستاوردهای بزرگ بشری سازمان دهد بلکه در حین حال توانست میلیون ها توده را در دهات متحول کند و با انقلاب و دولت سوسیالیستی همدل و همراه سازد و شرایط را برای تحولات بعدی آماده سازد. سرانجام مرتجعین داخلی و متحدین ضد انقلابی بین المللی اشان شکست خوردند و پیشروی بسوی ساختمان سوسیالیسم ادامه یافت.

انقلاب اکتبر این دستاورد بزرگ پرولتاریا  که کره زمین را به لرزه در آورد، و چهره جهان را برای همیشه دگرگون ساخت با رهبری حزبی همچون حزب بلشویک ممکن شد. رهبری حزب بلشویک بر انقلاب اکتبر اتفاقی نبود و بدلیل خلاء قدرت و یا با طرح تنها چند شعار مناسب و به موقع صورت نگرفت. رهبری بلشویک ها بر این انقلاب بر طبق یک تدارک نقشه مند و آگاهانه بود که در فرایند مبارزات پرپیچ و خم ساخته و پرورده شده بود. هیچ جریانی به اندازه حزب بلشویک خود را برای چنین انقلابی و رهبری آن آماده نکرده بود. این حزب از بدو تاسیس پایه های چنین انقلاب و رهبریی را پی ریزی کرد. لنین  با اتکآء به علم کمونیسم و  تکامل آن در " چه باید کرد؟" پایه های ایدئولوژیک حزبی را که بتواند چنین انقلاب عظیم و بزرگی را رهبری کند  در عرصه های سیاسی، متدلوژی و تشکیلاتی محکم بنا نهاد. این حزب توانست ارتباط خود با توده های وسیع کارگران و دیگر اقشار جامعه را بوجود آورد، گسترش دهد و تحکیم کند. حزب آمادگی لازم را داشت که هنگامی که جنبش توده ای در سال ۱۹۱۲ بالا گرفت نفوذ خود را در میان کارگران گسترش دهد و در سالهای بعد تحکیم بخشد. بعد از فبروری ۱۹۱۷ که تزار سرنگون شد و دولت اس آر ها با پشتیبانی لیبرالها و منشویکها بر سر قدرت آمد، ثابت کردند برنامه اشان برنامه ای غیر از برنامه بورژوازی نیست یعنی شرکت در جنگ امپریالیستی و حفظ منافع طبقه حاکمه. در چنین شرایطی بلشویک ها توانستند با اتکاء به پایه ها و سازمان های که قبلا ساخته بودند  و افشای سیاست های بورژوایی دولت موقت، نفوذ خود در شوراها  و در میان کارگران و دهقانان و سربازان و بقیه اقشار جامعه را بازهم بیشتر گسترش دهند و بتوانند قیام اکتبر را سازماندهی کنند. حزب سالها در شوراها ، کمیته های کارخانه ها، و نیروهای مسلح کارکرده و نیرو و تشکلات متعدد داشت. بلشویکها بدون سالها تدارک همه جانبه و حزبی که از نظر سیاسی، ایدئولوژیک و تشکیلاتی ساخته بودند نمی توانستند صدها هزار عضو و بیش از آن هوادار و حامی  در میان توده ها کسب کرده و قیام اکتبر را سازماندهی کنند.

دولت پرولتاریا بعد از پیروزی اکتبر به مدت سی سال ساختمان سوسیالیسم را همراه با تلاطمات ادامه داد تا سرانجام خیانت رویزیونیستهای خروشچفی در اواسط دهه ۱۹۵۰ مسیر جامعه را از سوسیالیسم منحرف کرده و به جاده سرمایه داری کشاند و ارزش ها و مناسبات سرمایه داری را یکی پس از دیگری بر جامعه مسلط کرد. علیرغم آن هیبت انقلاب اکتبر بعد از صد سال همچنان  پشت بورژوازی بین المللی را می لرزاند و تلاش می کند که با تبلیغات و کارزارهای ضد کمونیستی اش دستاوردهای پرولتاریای بین المللی را مسخ کند.

پرولتاریا از تجارب مثبت و منفی خود درس می گیرد و جمعبندی از آنها بخشی و جزئی از یک بررسی علمی برای انقلابی است که توسط پرولتاریا رهبری می شود. این روند آغاز شده است. سنتزنوین باب آواکیان جمعبندی علمی  از تجارب مثبت و منفی پرولتاریا  از جمله جمعبندی از قدرت سیاسی پرولتاریا در اتحاد شوروی و چین است که در کمونیسم نوین انعکاس یافته است.

کشور ما افغانستان در شرایط سختی قرار گرفته است. کشوری است تحت اشغال امپریالیستی که به محلی برای تاخت و تاز قدرتهای بین المللی و منطقه ای مبدل شده است. شرایطی ایجاد شده است که جامعه ما تحت نفوذ ایدئولوژی های کهنه و بنیاد گرای ( طالبی – داعشی) قرار گرفته و رژیم وابسته به امپریالیسم جهانی بر آن حکومت کند. کشور ما دارای اقتصادی ورشکسته و وابسته به کمک های خانمان برانداز امپریالیستی، صدور مواد مخدر و صدور نیروی کار ارزان است که بار آن بر دوش توده های تحت ستم کشورما سنگینی می کند. جامعه ما برای بیرون آمدن از این شرایط سخت به یک حزب انقلابی کمونیستی احتیاج دارد که از حزب بلشویک و تاریخ آن بیاموزد و با اتکآ به انقلاب اکتبر و تجربه سی سال قدرت پرولتاریا در اتحاد شوروی و همچنین تجارب و دستاوردهای پرولتاریای بین المللی، به تدارکی واقعی برای انقلاب بپردازد و توده های مردم را علیه این مظاهر کهنه و مرتجع به پیروزی رهنمون سازد.

دستاوردها و درسهای انقلاب اکتبر برای توده ها همچنان جاودان باقی مانده است و باقی خواهد ماند و جا دارد که  صدمین سالگرد انقلاب اکتبر را با شکوه هر چه بیشتر جشن بگیریم. دستاوردهای آنرا گرامی بداریم و آنرا به نیرویی قدرتمند برای مبارزه علیه مرتجعین و سلاطین سرمایه تبدیل کنیم. انقلاب اکتبر همچنان الهام بخش ماست، الهام برای مبارزه علیه بیرون راندن اشغالگران و سرنگون کردن  مرتجعین وابسته به آن  و برای انقلاب تحت رهبری پرولتاریا در مسیر جامعه ای کمونیستی برا ی رهایی بشریت.

جمعی  از کمونیست های انقلابی افغانستان

اکتبر ۲۰۱۷