جمهوری اسلامی
کارخانه آدم کشی است!
جمهوری اسلامی در صبح روز جمعه ۲۹ اردیبهشت سعید
یعقوبی، مجید کاظمی و صالح میرهاشمی را در "ارتباط با پرونده " خانه
اصفهان"، که در خیزش انقلابی شرکت کرده بودند را علیرغم اعتراض وسیع مردم،
سنگدلانه به جوخه های اعدام سپرد و بار
دیگر دشمنی آشکار خود را با مردم و بخصوص زحمتکشان جامعه به نمایش گذارد. اما خشم توده های مردم از زن و
مرد، پیر و جوان را برانگیخت.
تا بحال بخش وسیعی از اعدام ها در استانهای سیستان
و بلوچستان، کردستان، لرستان و در بندرعباس صورت گرفته اند. این انتقامی از توده های ملیت
های بلوچ، کرد و دیگر اقلیت های ملی است که در مبارزات ۸ ماه گذشته نقش برجسته ای داشته اند. توده های بلوچ که
بارها بر صد سال جنایت سلطنت و ولایت فقیه
تاکید کرده تا به امروز بر ادامه مبارزات
خود پای فشرده اند.
رژیم نیز در مواردی زندانیان عقیدتی را به اتهام مواد مخدر به دار
آویخته است. اصرار رژیم جمهوری اسلامی به متهم کردن مجاهد کورکور به قتل کیان
پیرفلک کودک ده ساله در شرایطی که مادر و
پدر کیان شاهد قتل او توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی بوده اند نمونه ای است از
اتهامات جعلی جمهوری اسلامی.
شکی نیست که ماشین آدم کشی جمهوری اسلامی به
منظور ایجاد رعب و وحشت در میان توده های مردم و سرکوب خیزش انقلابی شتاب گرفته
است. اما این اعدام ها، کشتار و جنایات نه تنها
خیزش توده های جان به لب رسیده را
نخوابانده و نخواهد خواباند بلکه اندوه از دست دادن جوانان خود را با آتش خشم اشان
پاسخ داده اند و به خیابان ها حرارت تازه ای بخشیده اند.
هر قطره خون این جوانان برای آبیاری درخت تنومند
خیزش انقلابی و رشد نهال های بیشمار و نوین بکار گرفته خواهد شد. اگر جمهوری
اسلامی تصور می کند که با طناب های داری که برپا کرده می تواند عمر نظام ننگین اش
را طولانی تر کند بداند که از خشم
فروخورده در دل مردم، طنابی بافته خواهد شد که بر گردن کلفت اما پوسیده اش پیچیده
خواهد شد. خشم حاصل ازاین جنایت در دل توده های مردم تبری خواهد بود که بر درخت پوسیده
جمهوری اسلامی ضربه های کاری وارد خواهد آورد و بدون هیچ تردیدی عمر کوتاه آنرا کوتاه تر
خواهند نمود.
پاسخ رژیم ورشکسته جمهوری اسلامی برای هر مشکل پیش پایش اعدام و کشتار جوانان است، و
می خواهد سیاستی که در دهه شصت با سرکوب
خونین جنبش انقلابی و کشتارهزاران ویا دهها هزار کمونیست و انقلابی و با حمایت قدرت های بزرگ امپریالیستی به پیش
برد باز هم تکرار کند تا نظام خود را این گونه حفظ کند. اما اگر چه نیروهای آگاه
در آن زمان بر ماهیت این رژیم خون آشام پی برده بودند اما هنوز با پشتوانه مصادره
انقلاب و اتکاء به دین و اسلامشان، به فریبکاری ادامه دادند و هنوز حنایشان رنگ
نباخته بود. اما امروز دیگر ماهیت واقعی و ضد بشری اشان که ناشی از واپسگرایی و
ماهیت طبقاتی و استثمارگرانه اش است برای توده های میلیونی آشکار شده است. فراتر
از آن نسل نوین به دنبال مبارزات چند دهه و
تجارب حاصله به وِیژه مبارزات و خیزش های یک دهه اخیر به جایگاهی ارتقا یافته که نه
تنها سر تسلیم ندارد، بلکه مصمم به سرنگونی کل نظام و کلیه مرتجعینی است که در مسیر
انقلاب قرار دارند! این نسل، نسل زن،
انقلاب و رهایی است!
با چنین شرایطی، سیاست امپریالیست‌ها و قدرت
های بزرگ اساساً در راستای عملکرد جمهوری اسلامی قرار دارد، از سکوت در مقابل قتل عام سالهای ۶۰ گرفته تا سکوت در مقابل قتل‌های زنجیره‌ای و تلاش برای بیرون کشیدن
جمهوری اسلامی از بحران در دورانهایی که در بحران عمیق فرو رفته بود. اینک درست زمانی که نزدیک به ۷۰ درصد اعدام ها
در سراسر جهان در ایران صورت گرفته و سایه شوم دار بر گردن بیش از ۶۰ جوانش افتاده
و همچنان نیمی از شهروندانش یعنی زنان از اولیه ترین حقوق انسانی خود محرومند، اقلیت
های جنسی تحت ستم اند و اقلیت های ملی و مذهبی زیر ستم وحشیانه ای قرار دارند، نهادهای امپریالیستی همچون مجمع اجتماعی شورای
حقوق بشر سازمان ملل متحد سفیر و نماینده دائمی جمهوری اعدامی علی بحرینی را به
عنوان رئیس این شورا برای سال ۲۰۲۳ تعیین می نماید. آیا آنها چوبه های دار بلندی
را که برپا شده است نمی بینند ؟ روشن است
که بخوبی می بینند آنها در حقیقت نه تنها به مردمی که برای رهایی از این رژیم مرتجع و خونخوار مبارزه
قهرمانانه ای را در یک دهه گذشته به پیش برده اند دهن کجی می کنند، بلکه به یک
رژیم ضد بشری پاداش و جایزه می دهند.
در این میان جریانات ارتجاعی از قماش
سلطنت طلب و دیگر اپوزیسیون راست و ارتجاعی در تلاشند تا امپریالیست های آمریکایی،
اروپایی را دوست مردم ایران نشان دهند و دل مردم را با چند تحریم قلابی علیه افراد
خاص جمهوری اسلامی و یا سخنرانی چند نماینده پارلمان که تنها اهرم های فشار برای
رام کردن جمهوری اسلامی است، خوش کنند. این نیروهای ضد انقلاب در حقیقت در تلاشند
تا جایگاهی برای خود دست و پا کنند و با مخدوش کردن صف دوستان و دشمنان مردم عملا
در مقابل مبارزات مردم و مبارزات انقلابی قرار گیرند. اما مبارزات مردمی پاسخ
کوبنده را به رژیم جنایت کار اعدامی و فرصت طلبان راست و ارتجاعی خواهد داد.
خلاصه اینکه ارتجاع اسلامی در حقیقت راه دیگری
غیر از ایجاد رعب و وحشت در مقابل خود نمی بیند، به همین دلیل تنها پاسخ به هر
مشکلی را در اعدام و شکنجه مردم و جوانان مبارز می بیند و تلاش دارد وحشت خود را
پشت چوبه های دار پنهان نماید. در نتیجه سیاست کشتار نه نشانگرقدر قدرتی، بلکه ضعف
ارتجاع پوسیده است. اعتراض توده های مردم در مقابل این اعدام ها با شعارهایی که
فریاد می کشند، نشان از آن دارد که بر این مسئله آگاهی دارند که تنها راه مقابله
با چوبه های دار جمهوری اسلامی نه تحریم ها و محکومیت های قلابی و حیله گرانه مقام
های امپریالیستی بلکه تداوم، تعمیق و گسترش جنبش انقلابی در تمامی عرصه های
مبارزاتی از جمله در دانشگاه‌ها و مدارس، خیابانها و کارخانه ها و در مقابل زندان‌ها
... است. نیروهای مردمی و انقلابی وظیفه
دارند که برای تعمیق این مبارزات بکوشند و با تعمیق آن است که خواهند توانست در جهت دادن به این مبارزات به سمت یک انقلاب واقعی نقش
بیشتر و بیشتری ایفاء نمایند.
جمعی از کمونیست
های انقلابی – ایران
۳۰ اردیبهشت
۱۴۰۲
آدرس سایت : jaka۲۰۲۰.com
ای میلjaka.ir۲۰۲۰@gmail.com